وبلاگ معاون پرورشی ابتدایی

  جریان حارث ابن نعمان فهری از شواهد حقانیت حضرت امیر (ع) است . آن جریان از این قرار است :      رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و سلّم چون روز غدير خم شد دستور داد تا مناديان نداى نماز در دهند، پس وقتى همه جمع شدند دست على (عليه السلام) را گرفت و فرمود: هر كه من مولاى او بودم على مولاى اوست. اين خبر به زودى در همه شهرها پراكنده شده و به «حارث بن نعمان فهرى» رسيد، پس نزد رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و سلّم آمد، در حالى كه بر ناقه‏اى سوار بود، ناقه را خوابانيد، و از آن پياده شد و گفت: اى محمد از طرف خدا به ما دستور دادى شهادت دهيم كه جز خدا معبودى نيست، و اين كه تو فرستاده اوئى، ما هم قبول كرديم، دستور دادى كه نماز پنجگانه بخوانيم پذيرفتيم، دستور دادى زكات بدهيم باز از تو پذيرفتيم، دستور دادى ماه رمضان را روزه بگيريم، پذيرفتيم‏ دستور دادى حج كنيم، پذيرفتيم به اين مقدار راضى نشدى تا اين كه بازوان پسر عمويت را گرفته بلند كردى تا او را بر ما برترى دهى؟ و گفتى: «من كنت مولاه فعلى مولاه» كه هر كه من مولاى او بودم، على مولاى اوست؟ آيا اين سخن را از خودت گفتى يا از خداى عز و جل؟      رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود: «و الّذين نفسى بيده و لا اله الّا هو انّه من امر اللَّه». به آن خدائى كه جز او معبودى نيست اين مطلب جز از ناحيه خدا نبود پس حارث پشت كرد كه برگردد گفت: بار الها اگر اين كه محمد صلى اللَّه عليه و آله و سلّم مى‏گويد حق است، از آسمان سنگى بر ما بباران و يا عذابى دردناك بر ما بفرست، هنوز به ناقه خود نرسيده بود كه خداوند سنگى از آسمان به سرش زد كه از ما تحت او خارج شد و درجا بمرد و بلافاصله اين آيه نازل شد: س وبلاگ معاون پرورشی ابتدایی...